diumenge, 28 d’abril del 2013

De forma universi

Vt scripsit Plinius, “olim non stilum sumpsi”, non quod cupido deficeret scribendi, sed quia alii labores severiores me a blogi delectamentis avocaverunt his diebus...

Nuper legi librum mirabilem, L’Univers chiffonné, ab eminente astrophysico Francogallico Jean-Pierre Luminet scriptum, ubi de forma universi tractatur. Vt paucis verbis argumentum exponam, quaerit Luminet an universus sit finitus et minor quam nobis videtur. Fortasse habitamus universum cuius forma geometrica facit ut videamus eadem corpora caelestia undique etiam et etiam iterata. Luminet appellat talem universum “corrugatum” (“chiffonné”). Quae potest esse eius forma ? Fortasse dodecahedron, quod responsum minime Platoni displicuisset. Sic numerus 12, quem iam diximus saepe homines tribuere primis principiis et rebus divinis (cf. scriptum huius blogi nomine “12/12/12”), etiam ad spatium sidereum pertinere possit.

Dodecahedron tamen cosmicum, quod Luminet depingit, vix fingere possumus : habet enim dimensiones plures quam eas, quas sentimus. Vniversus “corrugatus” non habet fines, quamquam finitus, propter ea quod omnes partes inter se coniunguntur. Quoniam particulae lucis, quae ad nos perveniunt, hoc spatium peregerant, eas videmus iteratas in plurimis caeli partibus, per quas transierant.

Luminet ipse in dissertatione supra inserta suam theoriam producit. Mirabile auditu!

(Nogueras scripsit)