Iam ab initio proni sumus in hoc blogo ad vetera verba prophetica memoranda. Nunc cum vidimus et audivimus hac hebdomada non solum Sanctum Pontificem “ministerio Episcopi Romae, Successoris Sancti Petri (...) renuntiare”, sed etiam “ignem de caelo terribiliter venire” (meteorites dico), memoria libri cuiusdam prophetiam de Summis Pontificibus continentis ad me venit.
Lignum Vitae est opus
ab Arnaldo de Wion scriptum anno 1595. Erat hic Arnaldus monachus benedictinus
natus Duaci (Douai). Lignum Vitae mox celebratum est
propter prophetiam de Summis Pontificibus in eo traditam, quam Arnaldus
adfirmat esse scriptam ab episcopo quodam Malaquia nomine, qui XII saeculo
vixerat. Est haec prophetia catalogus nominum aenigmaticorum, quae ad
singulos Pontifices pertinent. Exempli gratia, “Comes signatus” Innocentius
III, “Draco depressus” Clemens IV, “Bos Albanus in portu” Alexander VI, “De
craticula Politiana” Leo X appellantur. Sic 111 Summi Pontifices numerantur ab
Caelestino II, usque ad ultimum nomen, “De gloria olivae”, quod ad Benedictum XVI
nostrum pertinere debet. Sequitur haec conclusio:
“In
persecutione extrema sacrae Romanae Ecclesiae sedebit Petrus Romanus, qui
pascet oves in multis tribulationibus; quibus transactis, civitas septicollis
diruetur; et Iudex tremendus iudicabit populum.”
Estne hic “Petrus Romanus” Pontifex ultimus? Num diruetur tandem
Roma, civitas septicollis, atque Mundus veniet statim ad finem? Sic constat in prophetia celeberrima a Beda
Venerabili (s. VIII) tradita:
“quamdiu stabit coliseus, stabit et Roma;
quando
cadet coliseus, cadet et Roma;
quando
cadet Roma, cadet et mundus.”
Dicitur Stilicho
libros Sibyllinos in flammas iactare iussisse, ne finem Imperii Romani
patefactum esset. Ergo numquam periit Roma, aut conceptus Romae, qui ruinam ipsam Imperii Romani
superfuit. Multis medii aevi auctoribus imago Christianitatis facta est Vrbs,
atque finis Mundi per imaginem Romae dirutae saepe depictus est*.
Nunc iam, ut videtur, ad ultimum
catalogi Pontificem pervenimus; lingua Latina adeo neglegitur ut ex omnibus
diurnariis in Vaticanum missis una tantum verba Pontificis intellegere possit; signa funesta de caelo iam cadere videmus... Sed hoc certum mihi est, Roma nondum cadet, neque Mundus !
(Nogueras scripsit)
*Nonnulla hac de
quaestione in hoc libro explicantur: Claude Carozzi, Weltuntergang und
Seelenheil. Apokalyptische
Visionen in Mittelalter,
quem in versione Hispanica legi: Visiones apocalípticas en la Edad Media,
Madrid 2000.